م البداية

مِتشعبطة ف توبِك .عُمرى ما هسيبِك



لا الذنب كان ذنبى ..ولا العيب عيبِك



ذنب اللى كان حضنِك لهم ف يوم عنوان

...

اللى كانت رموش عنيكى لهم دفا وأمان



!!ليه دلوئتى صفحة حنانِك بتنطوى طَى ؟



هما ليه اختاروا العتمة وسابوا الضى؟؟



انتى اللى كان نيلِك بيروى كل ما فيهم



وانتى اللى فِضلِت دموعك لآلامك رَى



قومى يلا شِدى الحيل وما تحزنيش



اللى عاش بين ضلوعِك عُمره كله محسكيش



ليه عيونك ف لحظة تدمع عليه



ما هو كان م البداية ..ما يستاهلكيش



اللى عِشقوا عنيكى اكتر م اللى خانوكى



واقفينلك على بر الأمل يستنوكى



واللى بروحهم ضحُّوا عشان يفدوكى



بعتينلك ألف  تحية وألف سلام