شعر

يَ صآحِبي خلگ معي لَو تگرمتْ
وآلله عشَآنگ آنتْ مَآهُو عَشآنِي !

آسْمع گلآمِي زِين دَآمِي / تِگلمتْ
ومَآرآح آخذ مِنگ آلآ، ( ثوآنِي )

آلحِينْ لَو صَآبتنِي ’ شُوگه تأزمْت

وشلُون لآصبوآ رصَآصْ فِ آذَآنِي

عَرفت لِيه بْ وضعي هّذآ تأقلمتْ
ولِيه آتگدر لآسِمعت ( آلآغَآنِي )